Kallashnikovët mediatikë dhe rebelimi i opozitës

Kallashnikovët mediatikë dhe rebelimi i opozitës
(21.03.2008)
Një grup politikanësh të opozitës, duke menduar se me shpërthimin e Gërdecit, iu ka ardhur “zogu në dorë”, kanë manipuluar gjer në paturpësi tragjedinë e para disa ditëve. Nekropolitika e majtë duke luajtur me dhimbjen dhe vdekjen, kërkon me çdo kusht realizimin e ëndrrës së tyre për rikthimin në pushtet


Një grup politikanësh të opozitës, duke menduar se me shpërthimin e Gërdecit, iu ka ardhur “zogu në dorë”, kanë manipuluar gjer në paturpësi tragjedinë e para disa ditëve. Nekropolitika e majtë duke luajtur me dhimbjen dhe vdekjen, kërkon me çdo kusht realizimin e ëndrrës së tyre për rikthimin në pushtet. Përpara kësaj ëndrre ata nuk ndalen nga asgjë dhe një nga bëmat e tyre më cinike, më imorale dhe tronditëse, është dhe “kallashnikovizimi” i disa mediave, të cilat bëjnë të shtime tinzare mbi ndërgjegjen e opinionit. Kreu aktual i PS-së Edi Rama, duke shkelur çdo parim moral, çdo etikë qytetare dhe intelektuale, duke gërthitur në mënyrë patetike, keqpërdor çiltërsinë e Kryeminstrit Sali Berisha, për të “ndezur”inatin e disa të ashtuquajturve “analistë” apo “opinionistë” kundër qeverisë dhe Berishës. Edi Rama, gjasme i rebeluar, ka “rrëmbyer” kallashin mediatik dhe po sulet drejt pushtetit. Natyrisht, fatkeqësia nuk qëndron tek ky kryetar socialist i partisë majtiste, por tek ata gjoja “analistë” dhe “opinionistë”, të cilët na qenkan “fyer” dhe “kërcënuar”nga Kryeminstri Berisha. Ata tashmë të irrituar, kërkojnë me çdo çmim të “akuzojnë” atë, të afërmit e tij dhe qeverinë. Sipas tyre gjithë faji është i Berishës, një histori kjo tashmë e njohur dhe e konsumuar e militantëve mjeranë të së majtës për të goditur liderin e Demokracisë shqiptare. “Faktin” ata kur nuk e kanë e sajojnë, e shpikin, e montojnë dhe e servirin si një “argument”. Keqpërdorimi i lirisë mediatike, përdorimi i lirisë së fjalës si një “kallash” në dorë kundër qeverisë, akuzat e pabaza, fyerjet, shpifjet, sharjet dhe mllefet kundër demokracisë dhe rendit, na qenkan të drejta, të ligjshme dhe morale. Zelli i paparë i disa kanaleve televizivë, për ta paraqitur fatkeqësinë e Gërdecit si një aktakuzë të rëndë kundër Qeverisë, me tone patetike, nxitimi i këtyre mediave për ta paraqitur fatkeqësinë e shpërthimit si “Hiroshima” shqiptare, dhe që Kryeministri duhet të japë llogari dhe të dorëhiqet. Liria e këtyre mediave, është një liri e patjetërsueshme, por natyrisht, ato janë institucione publike dhe si të tilla duhet të jenë së pari, të drejta, të paanshme, gjakftohta, por natyrisht dhe të përgjegjshëm për “kumtin” mediatik që lëshojnë në eter apo mbi letër. Përgjegjshmëria e tyre është ligjore, pavarësisht se kreu i qeverisë, pas ardhjes në pushtet në vitin 2005, hoqi çdo mundësi për të dënuar gazetarët, duke i mbrojtur paraprakisht ata, por kjo nuk do të thotë që gazetarët, e në këtë rast mediat, të bëjnë propagandë për destabilitet kombëtar. Përgjegjësia në këtë rast është sa kombëtare aq dhe qytetare dhe ligjore. Si mund të konceptohen mediatikisht dhe politikisht shprehjet e stisura me kujdes, po citojmë: “Gërdeci kjo “Hiroshimë” shqiptare, nuk do të ketë vetëm viktima nga shpërthimi i predhave, por edhe viktima nga shpërthimi i skandalit në piramidën qeverisëse. Do të ketë një tjetër “Hiroshimë”qeveritare, e cila do të trondisë opinionin… Atëherë, ku fillon e drejta për informim, liria e shprehjes, dhe ku mbaron morali mediatik dhe qytetar? Si ta kuptojmë këtë? - një akuzë? Nga kush? - nga televizioni? Apo si një kërcënim ndaj qeverisë? - Pse? Kemi të bëjmë me një kanal televiziv apo me një Prokurori mediatike? Në vijim të ecurisë së ngjarjeve të tragjedisë së Gërdecit, në disa gazeta , jepeshin tituj tronditës që në faqet e para “Tmerri tani quhet Gërdec, 5 të vdekur 243 të plagosur”, “Lemeria, të mbijetuarit, ende 25 vetë të mbyllur në tunelin e vdekjes”, apo “Pritet një shpërthim tjetër, mes predhave ka patur raketa” etj, etj. Pra një padurim për të zmadhuar përmasat e tragjedisë më tepër na sa ishte. Duket sikur nuk janë të kënaqur që përmasat ishin këto që ishin, por “paska edhe raketa” e do të bëhet nami. Natyrisht, nuk do shumë mend të kuptosh se kush fshihet pas këtyre gazetave. Por ajo që të trondit, është “gëzimi i zi” i këtyre shkruesave mediatikë për të patur sa më shumë viktima, sa më shumë dhimbje, sa më shumë tmerr. O Zot! Ç’janë këta përbindësha mediatik që kërkojnë sa më shumë zezim dhe dhimbje, vdekje dhe tmerr? Si ta kuptojmë këtë “gëzim të zi” Çfarë emri t’i vemë këtij makabriteti çnjerëzor. Dhe ndonjë kryeredaktor mediash, nuk vonon dhe del në ekran i qurravitur, gjoja “i fyer” pse Kryeministri në fund të fundit u tha të vërtetën gjithë atyre që janë shndërruar në”kallash” në duart e PS-së dhe Edi Ramës. Por “Kallashmedia”, duke ardhur nga një mendësi e armatosur e të majtëve dhe padyshim me një përvojë politike nga partia e punës dhe pinjollët e diktaturës enveriste, harron se kohët kanë ndryshuar. Nuk mund të përsëritet më viti i zi 1997. “Kallashmediat” duke u keqpërdorur nga shpirti katran i Edi Ramës, po humbasin mjaft terren dhe shumë shikues, pasi mënyra se si vihen në shërbim të së keqes, i bënë sa amoral, aq dhe dështak, amatorë dhe aspak profesionistë. Këta sejmenë të së majtës së armatosur, është e kuptueshme, nuk kanë asgjë të përbashkët me figurën fisnike të gazetarit. Misioni i gazetarisë është padyshim nga më të lartët dhe më të respektuarit, por a mund të ketë të drejt të hyjë në këtë altar të shenjtë një “analist” a “opinionist”, që e fillon emisionin me thirrje antikushtetuese dhe e mbaron me sharje, fyerje dhe shpifje? Padyshim që këta “kallashë” mediatikë janë të vetëpërjashtuar dhe mbi të gjitha të mbuluar nga neveria e opinionit të gjerë, i cili i gjykon me qetësi dhe paanësi politike.