Ska mė pikėpyetje pėr sjelljen politike tė opozitės gjatė sezonit tė vjeshtės. Protagonizmi i klanit radikal, i atyre njerėzve qė po kėrkojnė qė kongresi i 5 nėntorit tė kthehet nė njė kasaphanė partiake po konfirmohet si e vetmja rrugė qė mund ta mbajė Edi Ramėn nė krye tė PS-sė, tė paktėn deri nė 2013-n. Deri nė zgjedhjet e tjera, duket e pamundur qė me kėto celula tė ketė dialog apo edhe qė tė miratohen reformat qė kėrkohen nga BE-ja
Radikalizmi ėshtė streha e fundit e Edi Ramės pėr tė mbijetuar nė politikė. Mos kapėrdija e humbjes sė shumėfishtė elektorale mė 8 maj tė kėtij viti, si dhe aktivizimi i pėrplasjeve tė brendshme nė PS, e kanė kthyer tė majtėn politike nė njė gangrenė sherri. E gjitha nė PS i ngjan njė ngrehine tė pashpresė dhe qė nga momenti nė moment mund tė shėrbejė si bombė me sahat. Nga njėra anė njė pjesė e mirė e kryesisė socialiste dhe anėtarė tė rėndėsishėm tė saj si Arben Malaj, Andis Harasani dhe Kastriot Islami, janė zėrat e fuqishėm qė paralajmėrojnė shkatėrrimin e Partisė Socialiste nga diktatura Rama. Por njėherazi pėrfaqėsuesit e mendimit kritik shprehin rezerva pėr qėndrimin e mbajtur nga kryesocialisti, i cili nė dy palo-editoriale ėshtė shprehur me tone tė larta konfliktualiteti, duke kėrcėnuar rendin demokratik dhe ligjor nė vend. Zanafilla e tė gjithė kėsaj, ėshtė e kuptueshme, vjen nga mbizotėrimi i frymės pėrēarėse dhe konfliktuale qė, Edi Rama vazhdon tė pėrhapė nė opinionin e gjerė politik dhe mediatik. Nė brendi tė vapės pėrvėluese tė gushtit, Edi Rama mėsyn drejt gjetjes sė celulave tė konfliktit dhe trazirave, me qėllim zėvendėsimin e huliganizmit tė Londrės dhe lagjeve tė saj me atė tė Tiranės dhe periferisė. Gjetja ishte e kuptueshme nė letėr-editorialin e fundit, ku Edi Rama, me natyrėn e tij maskiliste dhe harbute, derdhte lot krokodili pėr shėndetin socialekonomik tė minatorėve si dhe ngriti nė krye tė platformės sė objektivave kundėr pushtetit, reprezaljen pėr tė drejtat e mohuara tė minatorėve dhe shtresės tjetėr tė punėtorėve. Nė sens krejt tė kundėrt me sistemin demokratik dhe ekonominė e tregut. Dukshėm kuptohet mungesa e aftėsive tė komunikimit si dhe dashakeqėsia pėr tė shkatėrruar ēdo sistem politik apo ekonomik qė nuk kėnaq interesat e kleptokratėve tė trashėguar nga sistemi i kalbur komunist. Lidershipi socialist bėn gafėn e madhe kur tenton tė pėrligjė nė mėnyrė mafioze ndėrhyrjen e qeverive nė jetėn ekonomike tė vendit, veēanėrisht nė tregun e gjallė, prodhues dhe punėsues tė qindra e mijėra qytetarėve tė kėtij vendi. Por, ky ėshtė njė hap kėrcėnues i qėllimshėm qė synon tė krijojė dis-eficencėn e prodhimit ekonomik si dhe shtrydhjen e tregut, nė mėnyrė qė ekonomia mė e shėndetshme e Evropės tė bjerė nė kolapsin e zhvatėsve enveristė. Fryma radikale sigurisht qė do tentojė fillimisht pėrmes konflikteve reale nė sallėn e Kuvendit dhe mė gjerė, pėr tė zbritur nė udhėn e rrugėve dhe rrugicave. Lanēimi i trazirave dhe kėrcėnimi i kryesisė socialiste me frymė radikale, edhe pse sgėzon mbėshtetjen e gjerė brenda Partisė Socialiste, pėrsėri Edi Rama ka shpresa tė gjalla te ēetnikėt e tipit Tahiri, Ruēi, Bushati apo edhe tė tipit tė 99-shave tė Veliajt. Platforma e radikalizmit, sigurisht qė synon dhe tenton me ēdo kusht tė zvarrisė procesin e integrimit si dhe tė cenojė standardin ekonomik dhe social tė qytetarėve shqiptarė. Edi Rama kėtė uron dhe shpreson. Njė Shqipėri e vonuar nė kursin e integrimit Evropian, ėshtė gjithnjė e mė e lakmuar nga pinjollėt e diktaturės komuniste nėn veprimin e platformės Leniniste, si pėrgjakje rrugėsh, falimentim tė sistemit ekonomik, tė atij bankar dhe social si dhe instalimin e diktaturės sė kriminelėve qė urojnė anarshi
