Edvin Rama lot krokodili per policet, me 21 janare i sulmoj me turma kriminale

Ka disa ditë që kryesocialisti Rama po na shpalos dashurinë e madhe për policët dhe dhembjen e thellë për familjet e policëve të rënë në krye të detyrës. Dashurinë e shprehu para ish-policëve të liruar nga detyra, të cilëve u premtoi se, sa të marrë pushtetin, do t'i kthejë në Policinë e Shtetit, pavarësisht nga shkaqet e lirimit. Dhembjen e ka shprehur në takimin me familjet e policëve dëshmorë dhe në ndonjë vizitë në shtëpitë e tyre me një aktrim të zymtë. Midis dashurisë dhe dhembjes, duke harruar ku ndodhej, ka hapur thesin e premtimeve, se, me ardhjen e tij në pushtet, do t'ua bëjë jetën parajsë. Do të hapë qesen e Ali Babait, do t'u japë rroba e ushqime falas, do të punësojë gratë, do t'ua çojë fëmijët në shkolla pa pagesë, do t'u sigurojë banesë etj., etj. Tamam sikur dëgjoje ndonjë raport të shokut Enver nëpër kongrese. Me kaq shumë premtime do të dëshironin të gjithë policët të vriteshin në krye të detyrës. Një premtim tjetër i bujshëm është edhe ai i ngritjes së rrogave të policëve deri në një milion e pesëqind mijë lekë. Që të nesërmen e deklarimit të rrogave në shifra të pompuara me propagandë e demogagji, një ish-polic, i liruar nga detyra, shprehej pesimist, duke shkruar në Facebook: "Më së pari zgjidhjen duhet ta gjejë politika, por unë dyshoj edhe tek aftësitë e opozitës. Dyshimin ma rrisin deklaratat që bëhen së fundi. Ato nuk janë bindëse. Duken të pamundura të realizohen për 300 ditë". Sa herë zoti Rama del para publikut dhe lexon listën e premtimeve, që do të arrihen me "urdhër të peshkut", asnjë herë nuk harron të derdhë zgjyrë e zift mbi tërë relievin e vendit dhe të kërcënojë kundërshtarin e tij politik, i cili i shkakton panik dhe humbje të arsyes, duke treguar kështu kompleksin e inferioritetit të tij. Por në përpjekjet e sforcuara, për t'u dukur sa më i dashur dhe sa më i dhembshur me policët e familjet e tyre, kontraston sforcimi i tij, për të qenë i natyrshëm në ato që thotë. Realisht, të qenit i natyrshëm, është thjesht një pozë e zotit Rama dhe poza më irrituese që njeh një vëzhgues gjakftohtë. Se zoti Rama ka një huq: I trajton dëgjuesit e retorikës së tij si tregtari mallin e vet. Përpiqet t'u krijojë ndjesinë se shpirtin e tij ua ka dhënë atyre që ta vënë si një lule mbi pallto, si një copëz dekoracion, për të mbushur vakumin e tyre, si zbukurimin e një dite vere. Kjo është psikologjia e një ndikimi të pamoralshëm, sepse kërkon t'i futësh dëgjuesit në shpirt frymën tënde, që ai të mos mendojë më me kokën e vet dhe të mos digjet me pasionin e tij të natyrshëm. Njeriu i ndikuar edhe virtytet edhe mëkatet, nëse mund të quhen kështu, i ka të huajtura. Ai bëhet kumbues i një muzike të luajtur nga të tjerët, aktor i një pjese, që nuk është shkruajtur për të. Shkurt, ai fillon të ketë frikë nga vetja, harron detyrën ndaj vetes. Kjo psikologji është psikologjia e shpëlarjes së trurit, identike me atë të kohës që lamë pas. Dashuria kristiane dhe dhembja biblike e zotit Rama për policët dhe familjet e tyre, së pari, nuk shpallet në kohën e duhur, pasi jemi në pragun e fushatës elektorale, kur, për të gjithë shqiptarët, është i njohur lumi i premtimeve dhe i dalldive të zotit Rama për të fituar majën e pushtetit. Së dyti dhe më kryesori, artikulimet para familjeve, që kanë humbur pjesëtarët e tyre, ish-policë, në përpjekje për parandalimin e krimeve, para ish-policëve të pakënaqur prej humbjes së vendit të punës, pavarësisht shkaqeve, janë invers me imazhin e qytetarëve për qëndrimet e zotit Rama me të tijtë ndaj Policisë së Shtetit. Opinioni publik shqiptar dhe ai ndërkombëtar i kanë të gjalla në kujtesën e tyre, para syve, si i thonë fjalës, vulgaritetin dhe terrorin e ushtruar nga protestuesit e dhunshëm, të inspiruar dhe drejtuar prej tij, mbi policët gjatë ushtrimit të detyrës së tyre në mbrojtje të institucioneve të shtetit, më 21 janar 2011. Po aq të gjalla i ka pamjet para hyrjes në Pallatin e Kongreseve, ku kryente veprimtarinë ligjore Komisioni Qendror i Zgjedhjeve nga banda e deputetëve socialistë dhe ekstremistëve të majtë, të inspiruar dhe drejtuar nga Doshi, Balla, Tahiri e të tjerë. Dhe sot ai kërkon, me anë të prokurorëve të tij, t'u japë dënime maksimale oficerëve dhe ushtarëve të Gardës së Republikës, sepse mbrojtën jo nderin e familjes së tyre, pronën e tyre apo krimin e tyre, por institucionin e shtetit, Kryeministrinë. Në këtë rast, ideatori i veprimeve anarkiste para institucioneve shtetërore, nuk do t'ia dijë fare për familjet e këtyre mbrojtësve të shtetit. Nuk është e pranueshme hipoteza e disa analistëve se shoqëria shqiptare e ka humbur aftësinë për ta pranuar dhe përpunuar simbolikisht autoritetin. Është retorika e zotit Rama dhe tellallëve të vet, aksionet e tyre revolucionare, që kanë synuar e synojnë vetëm e vetëm dobësimin e shtetit, denigrimin dhe regjimin e autoritetit të ligjit dhe institucioneve, armiqësimin e qytetarëve me ta. Të gjithë kemi dëgjuar se si stigmatizohen drejtuesit e policisë me etiketime banale, si përbaltet Ministria e Rendit. Po ashtu, kemi parë dialogjet e deputetëve trimosha me oficerët e policisë në ballafaqime të kundërligjshme. Çdo ditë dëgjojmë e shikojmë sulmet dhe përbaltjen e Policisë së Shtetit në misionin e saj, që realisht janë direkt inkurajim për krimin dhe kriminelët. Çdo ditë dëgjojmë nga goja e kryesocialistit të thotë se qeveria e ka humbur duelin me krimin, të zerojë çdo arritje të vendit tonë, të përkthejë nga gjuha e oratorëve të vendeve keqdashëse thëniet për kombin tonë, duke e paraqitur Shqipërinë me portretin e dhembjes, me fytyrën pa zemër të krizës dhe krimit. Është tamam sikur djali të poshtërojë nënën e vet. Ky imazhist politik po paraqet çdo ditë negativin e fotos së vendit të vet. Kështu deklarimet e tij se: "Siguria e njerëzve është qëllimi më i rëndësishëm i një shteti. Pa sigurinë s'mund të ketë as qetësi dhe as zhvillim normal në jetë. Çdo qeveri moderne duhet të luftojë pa kompromis krimin, duke luajtur rolin e saj në parandalimin e tij…", tingëllojnë sa hipokrite aq edhe të pabesueshme. Nëse do vërtet të bëhet i besueshëm në prag të fushatës elektorale, zoti Rama duhet të pastrojë imazhin e tij për Policinë e Shtetit, duke krijuar edhe premisa për një paraqitje dinjitoze të subjektit të tij në zgjedhjet e 23 qershorit. Duhet të pastrojë së pari partinë e tij nga mbeturinat e diktaturës më despotike në kontinent, të indoktrinuarit dhe të inkriminuarit (ai i di shumë mirë sa janë e kush janë), të fillojë të korrigjojë, të pastrojë e formatojë "software-in" e tij filozofik dhe të parashtrojë vizione e programe bashkëkohore para elektoratit. Të lërë pas krizat e zemërimit, depresionin, paranojën, frikën për humbjen e ardhshme në zgjedhjet parlamentare dhe dinakërinë. Pasi dinakëria në politikë është staliniste. Vetë Stalini, në takimin e tre të mëdhenjve në Teheran, kur Çërçilli tha se Zoti ishte në anën e aleatëve, iu përgjigj: "Djalli është me mua. Djalli është komunist, kurse Zoti është një konservator trim".......